Te trzy rejestry muszą być wydzielone, w przeciwnym razie powstaje bałagan. Gdy na przykład bierzemy wspomnienie za percepcję w teraźniejszości: jest to uczucie déjà vu, z odpowiednikami w neurologicznej lub psychiatrycznej patologii. Kiedy bierzemy oczekiwanie za percepcję w teraźniejszości, to mówimy, że bierzemy nasze pragnienia za rzeczywistość; może to przybrać formę złudzenia. Jeśli się nad tym zastanowić, to to, jaki jesteś w chwili obecnej, zależy od tego, jaki byłeś i jakim masz nadzieję być w przyszłości. Zauważmy też, że z góry, w czasie, który wygląda jak struktura tej słynnej przyszłości dokonanej, w czymś, co nie jest twoją przeszłością, ale przeszłością Innego, przygotowano dla ciebie jakąś przyszłość.