Spotkanie z psychoanalitykiem Jacquesem Adamem w dniach 7-9 lutego 2015 r. w Warszawie
Forum Polskie Pola Lacanowskiego zaprasza do udziału w wyjątkowych spotkaniach z psychoanalizą, których gościem specjalnym będzie Jacques Adam, psychoanalityk lacanowski praktykujący w Paryżu. W programie przewidziane są: wykład, debata i dwa seminaria otwarte dla szerokiej publiczności, z tłumaczeniem konsekutywnym z jęz. francuskiego na jęz. polski.
Jacques Adam przeszedł swoją formację psychoanalityczną u Jacquesa Lacana. Jest członkiem-założycielem Szkoły Psychoanalizy Pola Lacanowskiego (EPFCL – l’Ecole de Psychanalyse des Forums du Champ Lacanien) z tytułem A.M.E.; naucza teorii i praktyki w Kolegiach Klinicznych Psychoanalizy w Paryżu i w Rzymie.
Forum Polskie Pola Lacanowskiego należące do Międzynarodowej Federacji Forów Pola Lacanowskiego (L’Internationale des Forums du Champ Lacanien) od 2010 roku rozwija i upowszechnia w Polsce wiedzę na temat psychoanalizy w ujęciu jej twórcy Sigmunda Freuda i jego wielkiego francuskiego kontynuatora J. Lacana. FPPL tworzą zarówno praktykujący psychoanalitycy, jak i osoby zainteresowane myślą lacanowską od strony teoretycznej.
PROGRAM SPOTKAŃ
Sobota 7 lutego 2015 r.
godz. 10.15 – 13.15
Seminarium pracy z tekstem J. Lacana pt. „Lęk”
Miejsce: N16, ul. Noakowskiego 16
Wstęp wolny.
Spotkanie to rozpoczyna nowy cykl zajęć z psychoanalitykami Szkoły EPFCL, poświęcony pracy nad X Seminarium J. Lacana pt. „Lęk” (Séminaire X „L’Angoisse”, Ed. Seuil, Paris, mai 2004). Jacques Adam poprowadzi czytanie jego dwóch pierwszych rozdziałów.
Dla filozofów takich jak Kierkegaard, Nietzsche, Heidegger i późniejszych, lęk – nazywany też trwogą – jest afektem naznaczającym relację współczesnego podmiotu z Bogiem, ze śmiercią Boga, albo (jak u Heideggera) z samą śmiercią. W dyskursie powszechnym lęk jest ukryty pod słowami depresja czy stres. Spotkanie przedstawi to, co o lęku mówił Lacan. Przybliży także trudne lacanowskie pojęcia, takie jak: popęd, pragnienie, obiekt a, podmiotowość, Ja/wyobrażeniowe, jako że Lacan odnosi je do lęku, „jedynego afektu, który nie oszukuje”.
Robocze tłumaczenie na język polski dwóch pierwszych rozdziałów tego tekstu będzie dostępne na zajęciach. Więcej informacji: Anatol Magdziarz magdziarz.a@gmail.com
godz. 14.30 – 15.45
Seminarium prezentujące omówienie przypadku z literatury psychoanalitycznej
Miejsce: N16, ul. Noakowskiego 16
Wstęp wolny.
W czasie tego seminarium, Jacques Adam skomentuje w oparciu o teorię i praktykę J. Lacana prezentację członka FPPL, Gregorego McCormicka. Prezentacja stanowić będzie badanie jednego z wczesnych przypadków klinicznych Freuda, zawartego w tzw. przedpsychoanalitycznym szkicu „Zarys psychologii” [Entwurf einer Psychologie (1895)]. Gregory McCormick najpierw zaprezentuje przypadek Freuda w jego własnych słowach, następnie podda go analizie przez pryzmat relacji pomiędzy traumą, lękiem i czasowością, a na koniec przedstawi kilka wniosków wychodząc od lacanowskiego pojęcia “extimité”.
Prezentacja w formie pisemnej będzie dostępna na zajęciach. Tekst źródłowy dostępny jest w piśmie Kronos 1(12)/2010.
Więcej informacji: (w jęz. angielskim) Gregory McCormick gregoryfmccormick@gmail.com lub (w jęz. polskim) Joanna Szymanska asap@post.home.pl
godz. 17.00 – 19.15
Wykład otwarty pt. „Nieświadomość – to jest polityka” (“L’inconscient, c’est la politique”)
Miejsce: Instytut Francuski, ul. Widok 12
Wstęp wolny.
Jacques Adam w następujący sposób zapowiedział treści, jakie poruszy w czasie wykładu:
„Właśnie tym zdaniem, że „Nieświadomość – to jest polityka”, wypowiedzianym w maju 1967, rok przed licznymi wydarzeniami społecznymi, które wstrząsnęły światem (Praska Wiosna, zabójstwo Martina Luthera Kinga, stagnacja działań wojennych w Wietnamie, Paryski maj ’68-go…) – Lacan określił pozycję psychoanalizy wobec polityki. Stanowisko swoje Lacan potwierdził, wykazując poprzez to, co zależne od porządku symptomu, że „mamy jak najbardziej rację stawiając psychoanalizę u steru polityki”. Nie wystarczy jednak uznać tej racji jako czegoś oczywistego, związanego z wywrotowym porządkiem psychoanalizy; należy dowiedzieć się, co zawdzięcza ona Freudowi i na co pozwala mieć nadzieję odnośnie wiecznego cierpienia, którego zdaje się przysparzać kultura.”
Niedziela 8 lutego 2015 r. (zajęcia tylko dla członków FPPL)
godz. 11.00 – 13.00
Seminarium dla członków FPPL na temat przypadku Brigitte B.
Miejsce: N16, ul. Noakowskiego 16
Przedmiotem seminarium będzie po pierwsze analiza prezentacji przypadku Brigitte B., dokonanej przez Lacana w 1976 r., w szpitalu Św. Anny w Paryżu. Po drugie omówione zostanie wystąpienie Lacana na temat wartości płynących z tzw. „prezentacji chorych” pt.: „Wkład psychoanalizy do psychiatrii” („Apport de la psychanalyse à la psychiatrie”). Wprowadzenia do seminarium dokona Anna Wojakowska-Skiba, a komentarz i odpowiedzi na pytania członków FPPL przedstawi Jacques Adam.
Więcej informacji: Anna Wojakowska-Skiba anna.wojakowskaskiba@gmail.com
godz. 15.00 – 16.30
Seminarium dla członków FPPL nt. Aktu założycielskiego Szkoły Psychoanalizy J. Lacana
Miejsce: N16, ul. Noakowskiego 16
Seminarium rozpoczyna nowy cykl zajęć z psychoanalitykami Szkoły EPFCL, poświęcony merytorycznym i etycznym podstawom, na jakich opiera się orientacja lacanowskiej Szkoły psychoanalizy. Przedmiotem wspólnej debaty będzie pierwszy z tzw. tekstów założycielskich – „Akt założycielski” („Acte de fondation”). Ogłoszony przez Lacana w 1964 r. – pół roku po tym, jak IPA zakazało mu prowadzić psychoanalizę dydaktyczną – „Akt założycielski” kwestionuje przyzwyczajenia związane z formacją psychoanalityków i ustanawia Szkołę jako miejsce azylu wobec „kultury jako źrodła cierpień”. Po wstępie Sary Rodowicz-Ślusarczyk, Jacques Adam poprowadzi dyskusję i odpowie na pytania członków FPPL do tekstu.
Więcej informacji: Sara Rodowicz-Ślusarczyk sara.rodowicz.slusarczyk@gmail.com
Poniedziałek 9 lutego 2015 r.
godz. 20.00
Debata pt. „Dlaczego istnieje raczej sztuka niż nic” (“Pourquoi y a-t-il de l’art plutôt que rien”)
Miejsce: MiTo art café books, ul. Waryńskiego 28
Wstęp wolny.
Jacques Adam tak oto zachęca do udziału w tej debacie:
„Skąd ta kwestia?
Czy pamiętacie pytanie, które zadawał sobie filozof Leibniz – „Dlaczego istnieje raczej coś, niż nic?”?
W tamtej epoce, w XVII w., zaczęto brać pod uwagę fizyczne istnienie próżni, tej próżni, która według Arystotelesa przerażała Naturę. Tej próżni, którą zaczęto systematycznie wysłuskiwać w XVIII w., i wreszcie tej, której dialektami są Nicość i Niebyt, na których wesprze się cywilizacja przemysłowa XIX i XX w. Jej dyskurs – przede wszystkim naukowy – polegał na zatkaniu owej dziury Próżni apologią Pełni i Całości, w której obecnie jesteśmy szkoleni poprzez sens miary wszystkich rzeczy tego świata i poprzez nieuniknioną jouissance konsumpcji Dóbr wytworzonych przez Naturę, które nasza Kultura stara się za wszelką cenę uczynić atrakcyjnymi. Innymi słowy, jest to jouissance jako-Jedna [oryg.: comme-Une].
Jeśli więc u Leibniza istnieje raczej coś niż nic, to dlatego, że istnieje Bóg. Ale odkąd Bóg, za sprawą Nietzschego i Dostojewskiego, poważnie stracił swoją cenę na Giełdzie wartości świata, można – transponując leibnizowskie pytanie – zapytać dlaczego istnieje na przykład sztuka, raczej niż nic? I jeśli istnieje sztuka raczej niż nic, czy to także dlatego, że istnieje Bóg, albo inna rzecz?
Jakkolwiek uproszczone lub prowokacyjne wydawać się mogą te pytania, wydają mi się one dotyczyć tego, co nazywamy dziś sztuką „współczesną” – po tym, jak nazwaliśmy ją najpierw „nowoczesną” a potem „post-modernistyczną”, i wreszcie, gdy skonstatowaliśmy, że obecnie sztuka istnieje przede wszystkim według kryteriów „rynku sztuki”. Nie bez zainteresowania więc możemy spytać – sprzeciwiając się tej merkantylnej skłonności – czym właśnie jest sztuka dla psychoanalizy.
Podejmę się tych pytań, wychodząc od kilku współczesnych dzieł sztuki i tego, co mówią o nich artyści oraz historycy sztuki. Po to, aby następnie powiedzieć o statusie obiektu sztuki współczesnej, i to z punktu widzenia rozważań Lacana na temat tego, czy status ten ma walor symptomu, czy też nie.”
Debatę poprowadzą: Jacques Adam i Sara Rodowicz-Ślusarczyk.
Więcej informacji: Sara Rodowicz-Ślusarczyk sara.rodowicz.slusarczyk@gmail.com
KOSZTY UCZESTNICTWA:
Udział w wykładzie i w debacie jest bezpłatny. Koszty udziału w seminariach są następujące:
w jednym: 30 zł dla członków FPPL i studentów oraz 50 zł dla pozostałych osób;
w dwóch: 50 zł dla studentów i 90 zł dla pozostałych osób;
w czterech: 100 zł dla członków FPPL.
Opłatę można wnieść na miejscu, przed zajęciami.
