..........
Program zajęć z Radu Turcanu 8-9 marca 2014
Zapraszamy do udziału w spotkaniach z Radu Turcanu, psychoanalitykiem Międzynarodowej Szkoły Psychoanalizy Forów Pola Lacanowskiego, EPFCL.
W dniach 8-9 marca 2014 r w Warszawie odbędą się dwa publiczne seminaria i wykład, które będą tłumaczone z języka francuskiego na język polski.
sobota 8.03.2014
>10:30 Seminarium kliniczne dla członków FPPL
Radu Turcanu poprowadzi dyskusję nad dwoma przypadkami klinicznymi prezentowanym przez psychoanalityków FPPL Sylwestra Strzecha i Jana Tkaczow.
> 17:00-19:30 Wykład otwarty zatytułowany „Pragnienie, tożsamość i płeć aniołów” - "Désir, identités et le sexe des anges"
MIEJSCE: Instytut Francuski w Warszawie, ul. Widok 12
WSTĘP WOLNY
niedziela 9.03.2014
>10:30 Seminarium poświęcone etyce w psychoanalizie
MIEJSCE: Instytut Francuski w Warszawie, ul. Widok 12
koszt uczestnictwa: 50 zł/30 zł studenci
Radu Turcanu poprowadzi omówienie pracy jednego z karteli FPPL, który zajmuje się zagadnieniem etyki właściwej psychoanalizie. Kartel pracuje w składzie: Gregory McCormick, Sara Rodowicz-Ślusarczyk, Albert Salamon, Joanna Szymańska, Jan Tkaczow. Przedstawiane kwestie będą wynikać z lektury pism Freuda: „Kultura jako źródło cierpień” oraz „Entwurf einer Psychologie” („Projekt psychologii”), a także VII Seminarium Lacana pt. „Etyka psychoanalizy” (rozdziały I i II).
> 12:00 Seminarium pracy z tekstem J. Lacana „Warianty typowego leczenia”
(w oryginale: „Variantes de la cure-type”, Écrits, Éditions du Seuil, Paris 1966)
MIEJSCE: Instytut Francuski w Warszawie, ul. Widok 12
Koszt uczestnictwa 50zł /30 zł studenci
Radu Turcanu poprowadzi czytanie II części ww. tekstu Lacana i dyskusję nad jego interpretacją. W „Wariantach typowego leczenia” Lacan odnosi się do kwestii takich jak m.in.: co mówienie analizanta chce powiedzieć; skąd się bierze opór przed mówieniem w terapii; dlaczego analityk ma ignorować to, co wie; po co milczy i jak osiąga ten stan w czasie formacji na psychoanalityka. Zamiast formalistycznych standardów settingu, Lacan proponuje etykę „dobrego mówienia”. Jest nią danie możliwości analizantowi mówienia tak, żeby był jak najbliżej tego, czym jest jako podmiot. Ta kwestia wytycza granicę między psychoanalizą a psychoterapią.
Jest to więc tekst zarówno dla osób już praktykujących analizę – a więc i psychoanalityków i analizantów – jak i dla tych, którzy dopiero interesują się jej podjęciem. Serdecznie zapraszamy do udziału!
Tłumaczenie robocze na język polski, autorstwa Joanny Szymańskiej i Anny Wojakowskiej-Skiba z FPPL, będzie dostępne w trakcie zajęć.
Opłat za zajęcia można dokonywać przed danym seminarium, bądź na konto FPPL.
..........
Dla Freuda, psychoanaliza, którą wynalazł, miała przynieść odpowiedzi – poza kwestiami leżącymi w obszarze jej zainteresowań, takimi jak: podmiot i jego identyfikacje, symptomy, popędy, fantazmat i seksualność dziecięca, etc. – na dwa pytania:„Czego chce kobieta? i „Kim jest Ojciec”. Odpowiedzi Freuda – że Penisneid, zazdrość o penisa u kobiet, jest ekwiwalentem męskiego lęku przed kastracją i że ojciec nie reprezentuje jedynie Prawa, ale że chodzi tu także o ojca martwego lub symbolicznego – zostały uznane przez przez Lacana za zbyt ograniczone i niezbyt jasne. Ten psychoanalityk francuski, w swoim słynnym „powrocie do Freuda” i do podstaw freudyzmu - które jego zdaniem uległy zachwianiu w epoce postfreudowskiej, narodzonej w Stanach Zjednoczonych w latach 50tych XX wieku – na nowo podjął pytania o identyfikację u obu płci. Najpierw poprzez powiązanie ich z pragnieniem i fallusem, a następnie poprzez powiązanie ich z kwestią jouissance (która nie jest przyjemnością ani satysfakcją, ale tym, co się znajduje poza nimi, co się boleśnie powtarza, a także naznacza realną identyfikację podmiotu). Lacan pokazał także, że należało przywołać to, co płciowe bardziej niż to, co seksualne, jeśli się chciało podjąć kwestie identyfikacji, które u każdego bytu mówiącego są najpierw powiązane z płcią. Ani czysto anatomiczna (jak w przypadku kreacjonizmu naukowego lub religijnego), ani czysto symboliczna (jak np. w studiach gender) – identyfikacja seksualna została opisana przez Lacana jako właściwy każdemu podmiotowi sposób odnoszenia się do jouissance. To ten sposób determinuje to, jak podmiot sytuuje się po stronie mężczyzny lub kobiety. Dla Lacana, takie rozwiązanie było jednocześnie realistyczne i logiczne, ponieważ stanowiło jedyny sposób wyjaśnienia tego, co każdy wiedział, ale czego nikt nie chciał przyznać, a mianowicie faktu, że nie ma związku seksualnego u bytu ludzkiego. Co oznacza, że od momentu kiedy pragnienie sprzeciwia się wszelkiej harmonii i równości, nie istnieje związek pomiędzy jouissance u mężczyzny i jouissance u kobiety. Co powinno pozostać prawdą aż do „nowego porządku” czy – parafrazując – aż do czasów, gdy anioły zmienią płeć.
- Radu Turcanu
Radu Turcanu jest członkiem paryskiej Szkoły Psychoanalizy Forów Pola Lacanowskiego (École de Psychoanalyse des Forum du Champ Lacanien – EPFCL). Posiada doktorat w zakresie psychoanalizy i nauk medycznych Université de Paris VII, oraz doktorat z literatury porównawczej University of Illinos w Stanach Zjednoczonych. Publikował we Francji, Australii, Stanach Zjednoczonych oraz Rumunii. Wykłada na wydziale psychoanalizy oraz na studiach doktoranckich Université de Paris VII. W ramach swojej psychoanalitycznej praktyki klinicznej pracuje z dorosłymi, nastolatkami i dziećmi.
..........
