..........
Poniżej fragment wykładu Patrici Dahan "Neurotyk i jego pragnienie".
..........
To, na co nakierowany jest koniec analizy to zaakceptowanie kastracji, czyli osiągnięcie przez podmiot autonomii pragnienia...By odnaleźć autonomię pragnienia, dziecko musi wyswobodzić się z pragnienia Innego, pragnienia matki. W kategoriach lacanowskich, mówimy o byciu lub nie byciu fallusem dla Innego. Aby móc posiadać autonomię pragnienia, podmiot musi wybrać nie-bycie fallusem, czyli wybrać nie-bycie obiektem, który zaspokoi matkę. W tej dialektyce "neurotyk doznaje zbliżenia się do swego pragnienia jako zagrożenie utraty ". By odnaleźć autonomię swego pragnienia, neurotyk musi zaakceptować utratę czegoś — utratę miejsca ideału, które zajmuje wobec Innego. Praca analityczna dąży do redukowania pozycji neurotycznej podmiotu wobec pragnienia po to, by uwolnić podmiot od dialektyki pragnienia. Bo tym, co pozwala na przebieg analizy i jej koniec jest właśnie możliwość pragnienia inaczej.
..........
