..........
Dowolny charakter odróżnia radykalnie język od wszystkich innych instytucji.
Widzimy to dobrze, obserwując sposób, w jaki rozwija się język; trudno o coś bardziej złożonego: ponieważ umieszczony jest równocześnie w zbiorowości społecznej i w czasie, nikt nie może w nim niczego zmienić, z drugiej strony dowolność jego pociąga ze sobą swobodę ustalenia każdego związku materiału dźwiękowego z pojęciem.
Wynika z tego, że owe dwa elementy połączone w znaku zachowują swe własne życie w proporcji nie spotykanej nigdzie indziej oraz że język zmienia się, czy tez raczej rozwija, pod wpływem wszystkich czynników, które mogą oddziaływać bądź na dźwięki, bądź na znaczenie.
..........
de Saussure
..........