Gabinet Psychoanalityczny Sylwester Strzecha

Opis działalności

-----

Narrator Prawdziwego opisu przypadku M. Valdemara E.Poe, ma zamysł zbadania pozycji podmiotu wprowadzonego w trans mesmeryczny in articulo mortis. Pan Valdemar zgodę wyraża, zgoda jest utwierdzona w uszach świadków. Śmierć, jak orzekają dwaj lekarze, tuż tuż. P.Valdemar jest tak skory! Obawia się że może być za późno! Jednak udaje się. Jest w transie. Więcej, jest pogrążony w tak wzorowym transie mesmerycznym, że poddaje się wpływom nań, które wcześniej były poza zasięgiem I(i)nnego. Trzeba tu dodać,że pomysł transu w śmierć nie jest jego, jest Innego.

-----

Pada pytanie: ­Panie Valdemarze – czy pan śpi ?

Odpowiedź: Tak – śpię teraz. Nie budźcie mnie – pozwólcie mi tak umrzeć

-----

Jest poddany głosowi I(i)nnego, jego ręka za ciałem nie swoim podąża posłusznie.

-----

Pytanie: Czy wziąć odczuwa pan ból w piersiach?

Odpowiedź: Nic nie boli – ja umieram!

-----

Minęła noc On nadal żyje dziwi się jeden z lekarzy, domaga się aby hipnotyzer -  narrator raz jeszcze zapytał.

-----

Pytanie: Panie Valdemarze, czy nadal pan śpi?

Cisza, sekundy, minuty w tym czasie umierający zdawało się, zbierał wszystkie siły, aby się odezwać.

Gdy powtórzyłem pytane po raz czwarty, odparł słabo ledwie słyszalnie:

Tak nadal śpię - umieram

Inni nie nękają już będącego w transie p. Valdemara, jest ich życzeniem aby w obecnym stanie wyciszenia pozwolono mu spokojnie odejść. Pozwolono? Raz jeszcze pada pytanie. Efekt domagania w ciele się układa, usta i oczy staja się odrażające. Oznaki życia zanikają, inni chcą by się to już skończyło. Jednak język drga. Mija minuta. Z głębi odzywa się głuchy, drażniący głos, ale mimo to dźwięki są wyraźnie artykułowane:

           Tak – nie spałem – a teraz – teraz jestem martwy

Od tego czasu inny nie ma już władzy nad ciałem p. Valdemara,

Język jedynie drga w potrzebie artykulacji ku Innemu.

Zatem staje kwestia:

1. stosowności przebudzenia z transu i wykonalność...

2. wyprowadzenie p. Valdemara z transu przypieczętowałoby...

3. natychmiastowe unicestwienie...

-----

Mija siedem miesięcy. Kto ma rozkosz? Zapada decyzja – wyprowadzić z mesmerycznego transu.

Zwyczajowe ruchy nie przynoszą efektów poza zejściem źrenicy. Zatem coż. Słowo pozostaje.

-----

Pytanie: P.Valdemarze, czy może nam Pan wyjawić swoje doznania, czy też życzenia

Odpowiedź: Na Boga – prędko! – prędko! Uśpijcie mnie albo zbudźcie!Prędko powiadam wam jestem martwy!

-----

Chcą język uspokoić. Niemożliwe.

-----

Kiedy pośpiesznie wyprowadzałem M.Valdemara z transu, pośród okrzyków „martwy !martwy! wydzierająych się wręcz z języka, a nie z ust denata, cała jego postać – w minutę czy krócej – zapadła się, rozsypała, zgniła pod moimi rękami. Przed naszymi oczami na łożu widniała płynna niemal, ohydna – obrzydliwa maź.

-----

Przedstawienie rzeczy utrzymywanej przez słowo w trwaniu.

-----

Znamienna rzecz:

- wcześniej I(i)nny nigdy nie zdołał całkowicie poddać woli p. Valdemara swej władzy

- od pomysłu wprowadzenie w trans in articulo mortis do realizacji upłynęło zaledwie 10 dni. Inny domagał i dostał odpowiedź. P. Valdemar realizuje słowo w śmierć/w śmierci

           -----

           Mesmeryzm dotyczył i Freuda - gdy poszukiwał.ZREZYGNOWAŁ.

           Przestał szukać. PSYCHOANALIZĘ ODNALAZŁ.

           -----

Sylwester Strzecha

-----